'n Verhaal van Twee Vroue

Die koninklike oordeelsaal het stil geword, alle oë was op Koning Salomo gevestig. Sy diensknegte het gewonder hoe die jong koning die verwarrende geval sou oplos.

Twee enkelma's het 'n kamer gedeel, en elkeen het op min of meer dieselfde tyd aan 'n baba seuntjie geboorte gegee. Gedurende die nag het een van die ma's perongeluk oor haar seun gerol en hom versmoor. Toe sy vroeg wakker word en sien dat haar kind koud en stil lê, het sy ontsteld haar kamermaat se baba vir haarself gevat en haar eie dooie baba in sy plek neergelê. Toe die ander ma wakker word en die dooie baba sien, het sy van ontsteltenis begin huil. Na sy die baba ondersoek het het sy gou agtergekom dat dit nie haar baba was nie. Aan die ander kant van die kamer kon sy sien hoe haar kamermaat haar baba styf vashou.

Nou staan die twee vroue voor die koning, en baklei oor wie die lewende baba se ware ma is. "Die kind is myne!" roep een uit.

"Nee, die dooie een was joune!" het die ander een terug baklei.

Hoe sou die koning bepaal wie die kind se ware ma is? Salomo het die debat onderbreek en 'n wag gevra om sy swaard te vat en die lewende baba in die middel te deel. Eers dink die wag die koning spot, maar Salomo gluur die wag se huiwering aan. Stadig trek hy sy skerp, blink swaard uit en begin nader aan die vrou beweeg wat nou die kind vashou. Skielik gooi die ware moeder haarself by die koning se voete neer en pleit, "Ag, my heer, gee haar die lewendige kind en maak hom nie dood nie!" Maar die ander vrou se, "Hy sal nie myne en ook nie joune wees nie; sny deur!" Nou weet Salomo wie die ware ma was.

In profesie is 'n vrou 'n simbool van die kerk (Jeremia 6:2). Met so baie kerke in die laaste dae, hoe kan ons die ware, eindtyd kerk met die lewende Seun van die namaaksels onderskei? Nes Salomo , moet ons die swaard van God se Woord (Hebreërs 4:12) gebruik!